يزيد درخواست كرد سر امام را نزد وي ببرند، سر را در طشتي از طلا قرار داد [1] و در حضور زنان و كودكان جلو خود گذاشت. سكينه و فاطمه دختران امام بلند شدند و پيوسته مي كوشيدند به آن سر بريده نگاه كنند، يزيد نيز سر را از آنها پنهان مي كرد. همين كه چشمشان به سر پدر افتاد صدايشان به گريه بلند شد [2] پس از آن كه زنان و كودكان اهل بيت صدايشان به گريه و شيون بلند شد اجازه داد تا همه مردم و تماشاچيان وارد كاخ بشوند [3] .

در همين حال يزيد قضيب را برداشت و با آن بر لب و دندان امام مي زد [4] و مي گفت: (يوم بيوم بدر [5] (و شعر حصين بن حمام را مي خواند:



أبي قومنا ان ينصفونا فأنصفت

قواضب في ايماننا تقطر الدما



نفلق هاما من رجال اعزة

علينا و هم كانوا اعق و اظلما [6] .



يحيي بن حكم برادر مروان كه نزد يزيد نشسته بود چون اين شعر را از وي شنيد


به او گفت:



لهامّ بجنب الطف أدني قرابة

من ابن زياد العبد ذي الحسب الوغل



سمية امسي نسلها عدد الحصي

و بنت رسول الله ليس بها نسل [7] .



يزيد پس از شنيدن شعر فوق از يحيي، مشتي بر سينه ي او زد و گفت: (اسكت لا ام لك) حزف مزن! مادر مرده [8] .

ابوبرزه ي اسلمي گفت من گواهي مي دهم كه ديدم رسول خدا (ص) لبهاي حسين و برادش حسن را مي بوسيد و مي فرمود: شما دو نفر سروران جوانان اهل بهشتيد، خداوند بكشد قاتل شما را و لعنت كند او را و از اهل دوزخش قرار دهد. يزيد از شنيدن سخنان ابوبرزه بسختي خشمگين شد، دستور داد او را كشان كشان و با ذلت از مجلس بيرون راندند [9] .

نماينده ي قيصر روم كه در آنجا حضور داشت به يزيد گفت: در يكي از جزاير كشور ما سمّ الاغ حضرت عيسي را نگاه داشته اند و ما مسيحيان هر سال از اطراف و اكناف عالم به زيارت آن مي رويم و نذورات و هدايايي برايش پيش كش مي كنيم و آنچنان او را احترام مي گذاريم كه كتب مقدس خود را با توجه به اين نحوه عملكردي كه در مورد پسر دختر پيغمبرتان از شما مي بينم يقين كردم كه شما بر باطليد [10] .

يزيد از شنيدن اين سخن بشدت خشمگين شد و دستور داد او را گردن بزنيد تا در مملكت خويش ما را رسوا نكند. چون نصراني فهميد كه او را خواهند كشت برجست و آن


سر مطهر را برداشت و بوسيد و بر سينه چسبانيد و گريه مي كرد و شهادتين بر زبان جاري كرد و روحش به كروبيان پيوست در همان حال كه او را مي كشتند تمام اهل مجلس يزيد صداي بلندي از آن سر مطهر شنيدند كه با شگفتي مي فرمود: «لا حول و لا قوة الا بالله» [11] .

پس از اين قضايا، سر مطهر را از مجلس بيرون بردند و سه شبانه روز بالاي در قصر يزيد آويزان كردند [12] .

چون هند دختر عمرو بن سهيل زوجه ي يزيد سر مطهر را بالاي در خانه ي خود ديد [13] ، و مشاهده كرد كه انوار الهي از آن ساطع و لامع است و هنوز خوش و تازه است و بوي بسيار خوشي از آن استشمام مي شود [14] با چهره ي گشاده از منزل بيرون دويد و به مجلس يزيد آمد در حضور همه ي حضار گفت:(رأس ابن بنت رسول الله علي باب دارنا؟!) يزيد! تو سر پسر دختر پيغمبر را بر در خانه ي من نصب كرده اي؟ يزيد بيدرنگ از جاي پريد و جامه اي بر سر او افكند و او را به جاي خود برگردانيد و گفت: (اعولي عليه يا هند فأنه صريخة بني هاشم عجل عليه ابن زياد) اي هند!حالا هر چه مي خواهي بر او كه بزرگ قريش بود گريه كن، ابن زياد در امر او عجل كرد و من به كشتن او راضي نبودم [15] .

در عين حال يزيد دستور داد سرهاي شهداء را بر بالاي دروازه هاي شهر و بالاي در مسجد جامع اموي آويزان كردند. [16] .

همچنين مروان حكم كه از كشته شدن امام عليه السلام بسيار خوشحال بود در حالي كه چوب بر سر و صورت امام مي زد اين اشعار را زمزمه مي كرد:



يا جند ابردك في اليدين

و لونك الأحمر في الخدين



كأنه بات بعسجدين

شفيت منك النفس يا حسين [17] .