در همان حال كه جنگ ادامه داشت ابوثمامه ي صائدي نگاهي به آسمان كرد ديد خورشيد از خط نصف النهار گذشته و اول وقت نماز ظهر است خطاب به امام عليه السلام كرد و گفت: جانم فداي تو باد، اين مردم در حال پيشروي هستند و به ما نزديك شده اند، ولي به خدا قسم تا من كشته نشوم شما نخواهيد شد و من دوست دارم با خواندن نماز ظهر كه وقتش فرارسيده بملاقات خداي خود بروم، امام عليه السلام نگاهي به آسمان كرد و فرمود: نماز را به ما يادآوري كردي خداوند تو را از نمازگزاراني كه به ياد خدايند قرار دهد «ذكّرت الصلوة جعلك الله من المصلين الذاكرين». آري اينك وقت نماز فرارسيده است از اينها بخواهيد موقتا دست از ما بردارند تا بتوانيم نماز بخوانيم، و چون پيشنهاد شد كه موقتا مهلت بدهند تا نماز ظهر را بخوانند، حصين بن تميم گفت: (انها لا تقبل) نمازي كه شما مي خوانيد مورد قبول پروردگار نخواهد بود [1] .