در «شقوق» [1] بود كه حسين بن علي عليه السلام مردي را ديد كه از كوفه مي آمد، اخبار عراق را از او جويا شد، در جواب گفت: همه دست به هم داده و بر ضد تو قيام كرده اند!

حضرت فرمود: «ان الأمر لله يفعل ما يشاء». كار به دست خدا است هر چه او

بخواهد مي شود و خداوند تبارك و تعالي هر روز مقدراتي دارد كه انجام مي شود. سپس اين اشعار را خواند:

فان تكن الدنيا تعد نفيسة

فدار ثواب الله أعلي و انبل

و ان تكن الاموال للترك جمعها

فما بال متروك به المرء ينجل

و ان تكن الارزاق قسما مقدرا

فقلة حرص المرء في الكسب اجمل

و ان تكن الابدان للموت أنشئت

فقتل امري ء بالسيف في الله افضل

عليكم سلام الله يا آل احمد

فاني أراني عنكم سوف أرحل [2] .

[1] شقوق با ضمه‏ي اول و دوم نام محلي است که از طرف مکه به سوي کوفه بعد از ثعلبيه قرار دارد و از طرف کوفه به سوي مکه بعد از زباله، براي قبيله‏ي بني‏اسد بوده است.

[2] خوارزمي در مقتل ج 1 ص 223 غير از شعر آخر همه را ذکر کرده و آن را انشاءآت خود امام دانسته است.