وقتي كه ابن زبير از نزد ابي عبدالله عليه السلام بيرون رفت، امام به حاضرين فرمود: اين آقا «ابن زبير» هيچ چيز در دنيا برايش محبوبتر از اين نيست كه من از حجاز بيرون بروم چون به خوبي مي داند كه مردم او را با من عوض نمي كنند از اين جهت دوست دارد كه من در مكه نباشم تا بلاتنازع باشد [1] .