يكي از موضوعاتي كه در كلام گهربار امام حسين (ع) و شبيه آن در بيانات امام خميني (ره) توجه هر شنونده اي را به خود جلب مي كند حفظ اسلام است. حضرت سيد الشهدا (ع) مي فرمايند:

«لو لم يستقم دين جدي الا بقتلي فيا سيوف خذيني»

(اگر دين جدم پيامبر (ص) استوار نمي ماند مگر به كشته شدن من، پس اي شمشيرها مرا دريابيد).

آن حضرت در پاسخ «مروان بن حكم» مي فرمايند: «و علي الاسلام السلام اذ قد بليت الامة براع مثل يزيد» [1] .

(بايد فاتحه اسلام را خواند كه مسلمانان به فرمانروايي مثل يزيد گرفتار شده اند). و يا در منزل «بيضه» مي فرمايند:

«مردم! پيامبر خدا (ص) فرمود: هر مسلماني با سلطان زورگويي مواجه گردد كه حرام خدا را حلال مي كند و پيمان الهي را درهم مي شكند، يا نسبت به قانون پيامبر مخالفت مي كند و در ميان بندگان خدا راه گناه و معصيت و عدوان و دشمني در پيش مي گيرد، ولي او در مقابل چنين سلطاني، با عمل و يا با گفتار اظهار مخالفت ننمايد؛ بر خداوند است كه اين فرد (ساكت) را به محل همان طغيانگر و آتش جهنم داخل كند» [2] .

تاريخ نگاران نوشته اند: برادر عزيز و سرباز فداكار امام حسين (ع) يعني قمر بني هاشم، حضرت ابوالفضل العباس (س) هنگامي كه دستش قطع مي شود شعار مي دهد:



والله ان قطعتموا يميني

اني احامي ابدا عن ديني



و عن امام صادق اليقين

نجل النبي الطاهر الامين



به خدا سوگند، گرچه دست راست مرا قطع كرديد، ولي من تا آنجا كه زنده هستم از آيين خود و از امام و پيشوايم كه در ايمان فرد صادقي است و فرزند پيامبر پاك و منزه و امين است دفاع مي كنم.

امام خميني (ره) كه شاگرد مكتب حسين (ع) است، همه مقصد خويش را مكتب خود مي داند و مي فرمايد: «تمام مقصد ما مكتب ماست، و همه بايد فداي اسلام شويم. اگر ما اسلام را در خطر ديديم، همه مان بايد از بين برويم تا حفظش كنيم. بزرگان اسلام ما، در راه حفظ اسلام و احكام قرآن كريم كشته شدند، زندان رفتند، فداكاريها كردند، تا توانستند اسلام را تا به امروز حفظ كنند و به دست ما برسانند. اگر جهانخواران بخواهند در مقابل دين ما بايستند ما در مقابل همه ي دنياي آنان خواهيم ايستاد» [3] .