به طوريكه سيد در لهوف مي نويسد [1] پسر زياد بعد از رسيدن دستور از يزيد براي فرستادن سرهاي شهدا و اهل بيت عصمت به شام محفر بن ثعلبه عائدي را خواسته سرهاي شهيدان و زنان و اطفال اهل بيت را به او سپرده و او را مأمور كرد كه مانند سباياي كفار به جانب شام ببرد.

شيخ مفيد در ارشاد مي نويسد: عبيدالله سر حضرت سيدالشهدا (ع) را به زجر بن قيس داد و ابوبردة بن عوف ازدي را با طارق بن ابي ظبيان و پنجاه سوار ديگر بنگاهباني و حراست آن سر مبارك برگماشت و نيز سرهاي شهداء را با جمعي ديگر از سپاهيان به همراهي زجر بشام روانه گردانيد و نيز دستور داد كه حضرت سيد سجاد را با حالت بيماري و علت مزاج كه داشت غل جامعه به گردن نهادند و بر شتر سوار كردند و همچنين اهل بيت عصمت و زنان خاندان رسالت را بي مقنعه و معجر بر شتران سوار نمودند و شمر بن ذي الجوشن را با عده اي از سپاهي در حفاظت آن ها گذارده و تأكيد كرد كه هر چه زودتر بشتابيد و خود را به زجر بن قيس برسانيد زيرا كه او مدتي پيشتر از شما حركت كرده و راهي طي نموده و بنابراين شمر عيال الله را با سرعت زياد حركت داده و طي طريق كرده تا خود را به زجر بن قيس رسانيد و در منزل اول آن ها به يكديگر برسيدند و اهل بيت


آنجا فرود آمدند.