اين شهيد سعيد از جمله مواليان حضرت ابي عبدالله و از قاريان قرآن مجيد و از نويسندگان توانا و از دلاوران و شجاعان بوده و از جمله كتاب و نويسندگان امام (ع) به شمار آمده، چنانكه نوشته اند حضرت ابي عبدالله اسلم را بعد از وفات برادر ارجمندش امام مجتبي خريده پس از آن او را به حضرت سيد سجاد، بخشيده پدرش ترك بوده اسلم قسمتي از نوشتجات امام را در اختيار داشته و هنگاميكه آن حضرت از مدينه به مكه روانه شد اسلم هم در خدمت امام (ع) بوده تا به كربلا رسيده روز عاشورا از امام (ع) درخواست اجازه براي رفتن به ميدان نموده و روانه كارزار شده در ميدان جنگ اين رجز را مي خواند: اميري حسين و نعم الامير سرر رفواد البشير النذير او جنگي شايان نموده تا شهيد شد و چنانكه مي نويسند او را مختصر رمقي بوده كه امام عليه السلام به بالين او آمده امام دست به گردن او در آورده و اشك ريخته و صورت مبارك به صورت آن شهيد سعيد نهاده اسلم چشمان خود را گشوده و تبسمي نموده و قال من مثلي و ابن رسول الله وضع خده علي خدي يعني كيست مانند من كه پسر پيغمبر (ص) صورت خود را بر صورت من نهاده سپس جان سپرده و به جانب روضه رضوان خراميد، اين عمل عاطفه و مهر و محبت امام (ع) را نسبت به زيردستان خود نشان مي دهد.