خوارزمي در مقتل خود مي نويسد حر بن يزيد وقتي كه با موكب امام عليه السلام به كربلا رسيد خبر ورود آن حضرت را به پسر زياد گزارش داد، عبيدالله نامه اي به حضرت بدين مضمون نوشته و فرستاد:

«اما بعد يا حسين فقد بلغني نزولك بكربلا و قد كتب الي اميرالمؤمنين يزيد ان لا اتوسد الوثير و لا اشبع من الخمير


حتي الحقك باللطيف الخبير او ترجع الي حكمي و حكم يزيد بن معاويه [1] ، يعني اي حسين به من خبر دادند كه تو به كربلا ورود نمودي يزيد به من نوشته كه خواب و خور را بر خود قرار ندهم تا اينكه تو را بخداي خيبر و آگاه برسانم يا اينكه بحكم من و حكم يزيد در آئي.

وقتي اين نامه به امام عليه السلام رسيد دور افكنده و فرمود «لا افلح قوم اشتروا مرضاة المخلوق بسخط الخالق» يعني رستگار نمي شوند مردمي كه خوشنودي مخلوق را برضاي خالق خريدند، فرستاده درخواست جواب نمود، امام فرمود «لا جواب له عندي لانه قد حقت عليه كلمة العذاب» رسول به نزد پسر زياد آمده از چگونگي او را خبر داد او بغضب در آمده پس از آن ياران و ندماء و همدستان خود را گرد آورده به آن ها گفت اي گروه مردم كيست از شما كه مبارزه و جدال با حسين را عهده دار گردد تا اينكه او را بهر ولايتي كه خواهد اختياردار و فرمانگذار كنم در آن ميان كسي او را جواب نداد، پس از آن روي خود را به عمر بن سعد وقاص [2] كرد كه پسر زياد چند روز پيش از آن فرمان ولايت ري


را به نام او صادر كرده و امر به حرب ديلم داده بود و آن را بتاخير افكنده و موكول باشتغال او در امر حسين عليه السلام داشته نموده گفت اي پسر سعد تو از براي اين امر از هر جهت شايسته تري و اينك مأموري كه براي انجام كار حسين به كربلا رهسپار شوي و پس از فراغت تو از آن كار آنگاه بصوب مأموريت خود روانه گردي.