بعضي از ارباب مقاتل نوشته اند [1] كه امام عليه السلام در يكي از منازل خود در راه عراق اين بيانات را فرمود.

الموعد حفرتي و بقعتي التي استشهد فيها و هي كربلا فاذا اقمت في كاني فبماذا يمتحن هذا الخلق المتعوس و بما


ذا يختبر و من ذا يكون ساكن حفرتي لقد اختارها الله تعالي لي يوم دحا الارض و جعلها معقلا لشيعتنا و محبينا تقبل اعمالهم و صلواتهم و يجاب دعاؤهم «تسكن اليها شيعتنا فتكون امانا لهم في الدنيا و الاخره».

يعني موعد حفره و قبر من و سرزميني كه در آن شهيد مي شوم ارض كربلا است پس در اين صورت اگر من در اينجا كه هستم اقامت كنم پس بچه چيز اين مردم بدبخت امتحان مي شوند و بچه چيز آزموده و امتحان خواهند شد و چه كس در حفره و قبر من جاي خواهد گزيد همان قبري كه خداي متعال براي من در آن روزي كه زمين را گسترده و منبسط فرموده اختيار كرده و آن را پناه گاه از براي شيعه ما و دوستداران ما قرار داده كه در آنجا اعمال ايشان پذيرفته شود و نمازهاي ايشان قبول گردد و دعاي آن ها باجابت برسد و شيعه ما در آن سرزمين جا و مكان گيرد و آنجا براي ايشان محل امن و امان در دنيا و آخرت شود.