كه از رجال دلير و از جمله اشراف ساكنين كوفه و از اشخاص دوستدار و دينداري است كه خود را به عرصه كارزار در كربلا كشانيده و در ياري پسر پيغمبر جان خود را نثار نمود در مقتل ابومخنف است، كه عبدالله بن عمير وقتي سپاه كوفه را در نخيله ديد كه براي رفتن به كربلا مهيا شده اند او چگونگي را پرسيد و بر او معلوم شد كه اين گروه به جنگ پسر دختر پيغمبر ص مي روند با خود گفت: و الله لقد كنت علي جهاد اهل الشرك حريصا و اني لارجوا الا يكون جهاد هؤلاء الذين يغزون ابن بنت نبيهم ايسر ثوابا عندالله من ثوابه اياي في جهاد المشركين يعني قسم به خدا كه من بر جهاد بت پرستان حريص بودم و اميدوارم جهاد من با اينان كه با پسر دختر پيغمبر خود مي جنگند ثواب آن در نزد خدا از ثوابي كه به من در جهاد با مشركين مي دهند كمتر نباشد عيال اوام وهب وي را در اين قصد بيشتر تحريك نموده او با عيال خودش شبانه از كوفه در آمده و خود را به خدمت امام ع رسانيدند و در ركاب آن حضرت به مبارزه با دشمنان برآمده كوشيد تا شربت شهادت نوشيد و در هنگام جدال دو غلام زياد و عبيدالله به نام يسار [1] و سالم به دست او كشته شدند و بعضي از اربارب مقاتل نوشته اند كه او با عيالش در ميدان جنگ به شهادت رسيدند و در قائميات است كه السلام علي عبدالله بن عمر الكلبي.