جاسوسان و خبرگذاران كه هميشه منتهز فرصت و درصدد رسانيدن هرگونه خبري تازه به مصادر مربوطه مي باشد به محض ورود جناب مسلم و وقوع حادثه و سهل انگاري نعمان بن بشير والي كوفه جريان امر را به يزيد گزارش دادند.

از جمله مخبر بن عبدالله حضرمي پسر مسلم بن ربيعه طرفدار و هم عهد بني اميه بود


كه در موقع خطبه نعمان از جاي برخاسته باو اعتراض كرد كه اين حادثه جز بقهر و غلبه جلوگيري نمي شود و اين رفتار و گفتار تو روش ناتوانان و بيچارگان است.

نعمان گفت اگر من در اطاعت حق از ضعفا و ناتوانان باشم براي من بهتر است تا اينكه در نافرماني خدا از عزيزان يا فريفتگان بشمار روم.

ابن قتيبه در السياسة و الامامه خود مي نويسد: نعمان بن بشير در جواب ابن ربيعه گفت: «لابن رسول الله صلي الله عليه و آله احب الينا من ابن بنت اجدل» از اين گفته نعمان ابن ربيعه برآشفته بخانه خود رفت و نامه اي فوري بيزيد بن معاويه نوشت چگونگي را گزارش داد كه مسلم بن عقيل بكوفه ورود نموده و مردم شيعه از اهل كوفه با او بنام حسين بن علي بن ابيطالب بيعت كرده اند اكنون اگر تو را بكوفه احتياج است بزودي حاكمي مقتدر و والي نافذ الامري بكوفه روانه دار كه نعمان بن بشير مردي سست عنصر و سهل انگار است و در نظر اهالي براي او قدر و مقدار و اهميت و اعتباي نخواهد بود و بدينمضمون است نامه ابن ربيعه يا شعبه حضرمي، اما بعد فان مسلم ابن عقيل ورد الكوفه و قد بايعه شيعة الحسين فان كان لك في الكوفة حاجة فانفذ اليها رجلا قويا فان النعمان ضعيف و متضاعف [1] .

علاوه بر عبدالله حضرمي عمر بن سعد وقاص هم كه از دنياطلبان دورو و بي ايمان بود چگونگي را براي يزيد نوشته و ابراز حسن خدمت نمود همچنين عمارة بن عقبه از جيره خواران معاويه خاطر يزيد را بنامه خود مستحضر داشته و نامه هاي پياپي از منافقين كوفه بيزيد رسيد، يزيد با سرجون [2] غلام معاويه پسر منصور رومي كه در پيش او را با يزيد سري و سري بود مشورت نموده و از ورود مسلم بن عقيل و ضعف نعمان بن بشير با او حرفها زد از وي كمك رأي خواست كه از براي دفع زحمت و حراست كوفه چه كس را اختيار كند از آنجا كه يزيد از عبيدالله زياد نگراني و كدورت خاطر داشت سرجون نخواست بدون تمهيد مقدمه نامي از او ببرد لذا بيزيد گفت اگر معاويه هم اكنون زنده بود آيا تو برأي او عمل مينمودي، يزيد گفت البته.