نام آن بزرگوار و وجه تسميه ي آن
حسين مصغر حسن است و از حيث لفظ و معني اين دو نام يكي است، در تورات نام آن حضرت شبير و در انجيل طاب آمده، حسين مظهر صفات الهي است و در مآثر و فضائل نمونه و يادگار جدش خاتم انبيا و پدرش علي مرتضي و مادرش فاطمه زهرا و برادرش حضرت مجتبي صلوات الله عليهم اجمعين مي باشد و آن ها تمامي از اصل واحد و نور واحدند چنانكه در دو خبر مذكور مسطور گرديد و خود آن حضرت در حماسه ايكه در ميدان كربلا انشاد نموده گويد:
خيرة الله من الخلق ابي
ثم امي فانا بن الخيرتين
فضة قد خلصت من ذهب
فانا الفضة و ابن الذهبين
من له جد كجدي في الوري
او كشيخي فانا بن القمرين
حضرتش در اين رجز خود را به فضه يا طلاي سفيد تشبيه فرموده و طلاي سفيد در بها و ارزش بالاتر از طلاي خالص خواهد بود و اين مثل در انظار اهل دنيا است و الا كسي كه آسمان و زمين از پرتو وجود او آفريده شده طلا و نقره را در برابر او چه قدر و بها است.