حضرت سيدالشهداء نام مباركش حسين پدر بزرگوارش حضرت علي بن ابي طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف مادرش فاطمه زهرا بنت حضرت خاتم الانبياء محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب صلوات الله عليهم اجمعين كه بالاترين شرافت نسبي را از طرف والدين مكرمين خود دارا و عظمت حسبي را هم از حيث شخصيت بسزا و شايستگي فوق تصور شامل گرديده و در عالم وجود يكي از انوار خمسه ي طيبه است كه پا به عرصه ي شهود نهاده چنانكه مضمون اين حديث شريف منقول از سلمان فارسي رضي الله عنه حاكي اين مطلب است [1] .

قال قال رسول الله يا سلمان خلقني الله من صفاء نوره فدعاني فاطعته و خلق من نوري عليا فدعاه الي طاعته فاطاعه و خلق من نوري و نور علي فاطمة فدعاها فاطاعته و خلق مني و من علي و فاطمة الحسن و الحسين فدعاهما فاطاعاه فسمنا الله عزوجل بخمسة اسماء من اسمائه فالله المحمود و انا محمد و الله العلي و هذا علي و الله الفاطر و هذه فاطمة و لله الاحسان و هذا حسن و الله المحسن و هذا حسين ثم خلق من نور الحسين (ع) تسعة ائمة فدعاهم فاطاعوا قبل ان يخلق الله سماءا مبنية و ارضا مدحية او هواءا او ماءا او ملكا و بشرا و كنا بعلمه انوارا نسبحه و نسمع له و نطيع.

من بنده نگارنده اين حديث شريف را كه راوي آن سلمان فارسي رضوان الله عليه است بجهة تبرك و تيمن و روشني چشم دوستداران محمد و آل محمد عليهم السلام در اول كتاب وارد كرده و بترجمه ي فارسي آن مي پردازم تا بيشتر موجب ازدياد عقيده و ايمان


مؤمنين و تابعين اين خاندان گردد.

معني حديث - سلمان گويد: رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: اي سلمان خداوند مرا از نور خود بيافريد و مرا خواند من پذيرفتم و اطاعت امر او نمودم، آنگاه از نور من علي را بيافريد و او را خواند او نيز پذيرفت و از نور من و علي فاطمه را بيافريد و او را خواند فاطمه نيز اطاعت امر نمود و از نور من و علي و فاطمه حسن و حسين را بيافريد و به آن دو امر داده و آن دو را خواند پس آن دو اطاعت امر حق نمودند پس از آن خداوند عزوجل ما را نامگذاري نمود به پنج نام از نام هاي خود، خدا محمود است و من محمدم، خدا بلند مرتبه و علي است و اين علي است، خدا آفريدگار و فاطر است و اين فاطمه است، خدا صاحب احسان است و اين حسن است، خدا نيكوكار و محسن است و اين حسين است، پس از آن از نور حسين ائمه نه گانه از ذريه حسين را آفريد و آن ها را خواند، ايشان اطاعت امر نمودند پيش از اينكه خداي متعال آسمانها را بنا كند يا زمين را بگستراند و هوا يا آب يا فرشتگان و يا انساني را بيافريند، پس ما انواري بوديم بعلم خداي سبحان كه خدا را تسبيح مي نموديم و فرمان او را مي شنيديم و اطاعت امر او مي كرديم.

باز ما در اينجا به ذكر حديث ديگري مي پردازيم كه آن را صاحب كنز الفوايد از عبدالله بن مسعود روايت كرده و اهل خبر و اثر آن را در كتب معتبره ي خود نقل نموده اند قال رسول الله صلي الله عليه و آله: ان الله تعالي خلقني و خلق عليا و الحسن و الحسين من نور قدسه فلما اراد ان ينشأ خلقه فتق نوري و خلق منه السموات و الارض و فتق نور علي و خلق منه العرش و الكرسي و غلي و الله اجل من العرش و الكرسي و تفق نور الحسن و خلق منه الحور العين و الملائكة و الحسين و الله اجل من الحور العين و الملائكة و فتق نور الحسين و خلق منه اللوح و القلم و الحسين و الله اجل من اللوح و القلم.

ترجمه حديث - فرمود نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم خداوند متعال مرا آفريد و علي را آفريد و حسن و حسين را از نور قدس خود بيافزيد و آنگاه كه خواست ديگر آفريدگان را بيافريند ونور مرا شكافت و از آن آسمان ها و زمين را بيافريد و شكافت


نور علي عليه السلام را و از آن عرش و كرسي را به وجود آورد، قسم به خداي يگانه كه علي بزرگتر از عرش و كرسي است و جلالت قدر او بالاتر از آن دو مي باشد و شكافت نور حسن عليه السلام را و از آن حورالعين و فرشتگان را بيافريد، به خدا قسم كه حسن بزرگتر و با جلالت تر از ملائكه و حورالعين است و شكافت نور حسين عليه السلام را و از آن لوح و قلم را بيافريد و به خدا قسم كه حسين بزرگتر و جلالت قدر او زيادتر از لوح، و قلم است، - جمع بين اين دو خير واضح و نيازمند بتوضيح بيشتري نخواهد بود.