صاحب انس المجالس مي نويسد: مروان بن حكم والي مدينه دستور داد، فرزدق شاعر را از مدينه اخراج كنند فرزدق خدمت حضرت حسين (ع) آمد، حضرت چهار هزار دنيار باو عطا فرمود يكي از حضار عرض كرد، فدايت شوم، فرزدق مردي است شاعر و فاسق و دروغگو،حضرت فرمود: ان خير مالك ما وقيت به عرضك و قد اثاب رسول الله ص كعب بن زهير و قال في عباس بن مرداس اقطعوا لسانه عني يعني بهترين مال تو مالي است كه تو عرض خود را بدان نگهداري، رسول خدا ص كعب بن زهير را كه از بدگويان خود مي دانست عفو فرمود و پاداش نيكو داد، و عباس بن مرداس كه نسبت به آن جناب هجا مي كرد فرمود زبان او را از زيان من قطع كنيد يعني به او احسان كنيد و مال دهيد تا ديگر مرا به بد ياد نكند