حضرت حسين عليه السلام كسي است كه در ورع و تقوي تالي جد و پدر بزرگوارش بوده و چگونه او ورع و متقي نباشد كه نشو و نماي او در خانداني شده كه خدا در وصف آن فرمايد في بيوت اذن الله ان ترفع و يذكر فيها اسمه و حضرتش در حجر تربيت نبي اكرم و در دامان پاك و مطهر مادري كريمه مانند زهراي اطهر به عمل آمده چنانكه كسي به حضرتش عرض كرده بود: ما اعظم خوفك من ربك يعني چقدر بيم تو از پروردگار خودت بزرگ و زياد است در جواب فرمود: لا يأمن من يوم القيامة الا من خاف الله في الدنيا، يعني ايمن نمي شود از روز قيامت مگر كسي كه در دنيا از خدا بترسد.

بحضرت علي بن الحسين امام سجاد عليه السلام كسي عرض كرد ما اقل ولد ابيك يعني چه قدر پدرم كم اولاد بود حضرت در جواب فرمود: العجب كيف ولد من كان يصلي في اليوم و الليلة الف ركعة يعني عجب است چگونه فرزند مي آورد كسي كه در شبانه روز هزار ركعت نماز بگذارد.

در روايت است كه حضرت ابي عبدالله عليه السلام بيست و پنج حج با پاي پياده رفته در حالتيكه اسب هاي نجيب و رهوار عربي در برابر حضرتش بجنيبت و يدك كشيده مي شد و او در برابر عظمت الهي و تجليل عمل و رغبت در ثواب تحمل اين زحمت و مشقت را به خود مي نمود.