حضرت حسين عليه السلام كسي است كه مي فرمود: اني احب من دنياكم ثلاث: الامر بالمعروف، و النهي عن المنكر و اقامة حدود الله، آري آن بزرگوار بود كه درباره اجراي اين مرام و منظور مقدس خود تا آخرين نفس بذل مساعي نمود و در راه اجراي اين عقيده پاك شربت شهادت نوشيد و سعادت و شقاوت جهانيان بوجود شريف حسين عليه السلام پيوسته و مرتبط است در اينجا اين حديث را كه خوارزمي در مقتل خود از ابي خثيمه از عبدالله روايت كرده مي نگاريم كه رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود بي انذرتم ثم بعلي ابيطالب (ع)


اهتديتم و قرء (انما انت منذر و لكل قوم هاد) و بالحسن اعطيتم الاحسان و بالحسين تسعدون و به تشقون، الاوان الحسين باب من ابواب الجنة من عائده حرم الله عليه رائحة الجنة يعني بواسطه من شما انداز شديد و اعلان خطر داده شديد پس از آن بواسطه علي بن ابي طالب ع هدايت يافتيد و براه هدايت ارشاد شديد آنگاه آيه مباركه را قرائت فرمود و به وجود حسن (ع) به شمااعطاي نيكي و احسان ها شد و به حسين (ع) شما سعادت مي يابيد و نيكبختي پيدا مي كنيد و به واسطه او دچار شقاوت و بدبختي مي شويد يعني اگر به او بگرائيد نيكبختي و سعادت شما در آن است و اگر از حسين روي بگردانيد و با او دشمني كنيد دچار بدبختي و شقاوت مي شويد، بدانيد كه حسين دري است از درهاي بهشت كسيكه با حسين دشمني كند خدا بوي بهشت را بر او حرام كند و بوي به مشام او نرسد.

سليم بن قيس هلالي در كتاب خود از سلمان محمدي روايت مي كند كه من بر پيغمبر صلي الله عليه و آله وقتي وارد شدم ديدم حسين (ع) روي ران آن حضرت قرار گرفته و او چشمان حسين و لب و دهان او را مي بوسد و مي فرمايد توئي سيد پسر سيد السادات، توئي امام پسر امام ابو الائمة، توئي حجت و حجت هاي نه گانه از صلب خودت كه نهمين آن ها قائم ايشان است.