«احمد بن حنبل» به خودداري از لعنت نمودن يزيد فتوا داده است! «ابوطالب» مي گويد: از احمد در مورد كسي كه يزيد بن معاويه را ناسزا گويد پرسيدم، گفت: در اين موضوع سخن مگوي، پيغمبر گفته است: «لعنت كردن مؤمن، همانند كشتن اوست». [1] .

عجيب اين است كه در اين فتوا، مدرك را حديث نبوي قرار داده، در


حالي كه اين حديث بر يزيد منطبق نمي شود؛ زيرا وي بهره اي از ايمان و اسلام نداشته است پس از آنكه آن جنايات فجيع را مرتكب شد، همچون نابود ساختن عترت پاك و مباح ساختن مدينه ي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و به آتش كشاندن كعبه ي مقدس كه هر كدام از اين گناهان بزرگ، او را از حيطه ي اسلام، خارج مي سازد.

«صالح»، فرزند احمد، بر او اعتراض كرد و به او گفت: عدّه اي ما را به دوست داشتن يزيد نسبت مي دهند؟ به او گفت: آيا كسي كه به خدا ايمان داشته باشد، يزيد را دوست دارد؟

پسرش به وي پاسخ داد: پس چرا او را لعنت نمي كني؟!

- چه وقت ديده اي كه من كسي را لعنت كرده باشم؟

- پدر! چرا لعنت نشود، آن كسي كه خداوند او را در كتابش، لعنت كرده است؟

- خداوند، در كجا يزيد را لعنت كرده است؟

- «اگر حكومت به دستتان بيفتد، آيا جز اين انتظار مي رود كه به فساد در زمين بپردازيد و قطع رحم نماييد، اينان كساني هستند كه خداوند لعنتشان كرده است» [2] ، آيا فسادي عظيم تر از كشتن (حسين عليه السلام) وجود دارد؟... در اينجا احمد از پاسخ دادن، خودداري نمود. [3] .