از سرسخت ترين مدافعان يزيد در اين روزگار، «محمد عزت دروزه» مي باشد كه از يزيد، تعريف نموده و او را از اين جنايت، منزّه دانسته است. و نيز ابن زياد و ديگر نيروهاي مسلّحي كه حضرت حسين عليه السلام را كشته اند را غير مسؤول به شمار آورده و حضرت حسين عليه السلام را سرزنش نموده و گفته است: «چيزي وجود ندارد كه نسبت دادن كشتن حسين به يزيد را توجيه نمايد؛ زيرا وي نه تنها او را نكشته، بلكه دستور به قتل او نيز نداده است و همه ي آنچه دستور داده بود اين است كه محاصره شود ولي با او جنگ نكنند، مگر اينكه خود او جنگ كند. همانند اين قول، نسبت به عبيداللَّه بن زياد، صحيح است كه همه ي آنچه دستور داده بود اين است كه محاصره گردد و با او جنگ نشود، مگر اينكه خود به جنگ بپردازد و آورده شود تا دستش را در دست او بگذارد و يا با يزيد كه صاحب بيعت شرعي بود، بيعت كند، بلكه اين امر را مي توان نسبت به فرماندهان نيروهاي مسلّحي كه ميان آنان و حضرت حسين و يارانش، نبرد صورت گرفت، صحيح دانست؛ زيرا آنان به آنچه دستور داده شده بودند، متعهد باقي ماندند و نيز آنان به شدت علاقه مند بودند كه خداوند، آنان را از گرفتار شدن به جنگ با وي معاف بدارد نه اينكه او را بكشند. و مي كوشيدند او را قانع سازند تا فرمان ابن زياد را گردن نهد و با يزيد بيعت كند، پس اگر حسين، خودداري كرد و تسليم نشد تا داخل چيزي بشود كه مسلمين به آن داخل شده بودند و به شدت مقاومت نمود، در اين صورت، مقاومت در برابر وي و جنگ با او از نظر شرعي و سياسي، جايز بود!!». [1] .

دروزه، معتقد است كه كشتن ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و سرور جوانان اهل


بهشت از جهت شرعي و سياسي جايز بوده است، نمي توانم باور كنم كه آن آدمكشان جلّاد يعني قاتلان حضرت حسين عليه السلام، نسبت به امام، كينه و دشمني بيشتري از اين شخص داشتند كه باطل بر وجدانش زنگار نهاده و در امواج خروشاني از منكر و گناه، غوطه ور گشته است.