از ياران امام و اهل بيتش، اين افراد از كشته شدن رهايي يافتند:

1- عقبة بن سمعان

«عقبة بن سمعان» غلام رباب دختر امري ء القيس، همسر امام حسين عليه السلام بود كه او را اسير نزد ابن سعد بردند و به او گفت:

- تو كيستي؟

- برده ام.

او را رها كرد و گزندي به وي نرساند. [1] .

2- مرقع بن قمامه

«مرقع بن قمامه ي اسدي» از ياران امام عليه السلام بود كه اسير گرديد. قبيله ي وي آمدند و براي او درخواست امام كردند. او را تحت الحفظ نزد فرزند مرجانه بردند و ابن سعد وي را از جريانش با خبر ساخت. ابن زياد او را به منطقه ي زاره از


سرزمين بحرين تبعيد نمود و در آنجا باقي ماند. [2] .

3- مسلم بن رباح

او همراه امام بود و آن حضرت را پرستاري مي كرد. هنگامي كه حضرت، شهيد شد، وي پاي به فرار گذاشت و به سلامت رهايي يافت. وي بعضي از حوادث واقعه ي كربلا را روايت كرده است. [3] .

4- حضرت امام زين العابدين

آن حضرت بيمار بود، بيماري، وي را نحيف ساخته بود و به طرز عجيبي از دست آن سركشان، نجات يافت و به اسارت، نزد فرزند مرجانه و سرورش يزيد بن معاويه برده شد.

5- حسن بن حسن

قبلاً بيان كرديم كه وي در ميدان نبرد، زخمي بر زمين افتاد و از زخمهايش بهبودي حاصل نمود.

6- عمر بن حسن

«عمر بن حسن» از كُشته شدن نجات يافت، نمي دانيم كه آيا وي در جنگ شركت نموده يا خردسال بوده است.


7- قاسم بن عبداللَّه

او فرزند «عبداللَّه بن جعفر» بود.

8- محمد بن عقيل

9- زيد بن حسن [4] .

اينان، كساني هستند كه از كشته شدن نجات يافتند و از دست آن آدمكشان جنايتكاري كه تشنه ي ريختن خون اهل بيت بودند، جان به سلامت بردند.