امام عليه السلام از اهل بيت خود خواست جامه اي كهنه براي او بياورند تا كسي به آن رغبت نكند و آن را در زير جامه هايش قرار دهد تا كسي آن را به غارت نبرد، پس پيراهن كوچكي برايش آوردند، ولي آن را نپسنديد و فرمود: «آن جامه ي كسي است كه به خواري رسيده باشد». آنگاه جامه اي را گرفت و آن را شكافت و در زير جامه هايش قرارداد ولي هنگامي كه به شهادت رسيد، آن را نيز از او به تاراج بردند. [1] .