«حسن» فرزند امام حسن، همچون قهرمانان جنگيد و زخمي بر زمين افتاد، هنگامي كه فرومايگان اهل كوفه براي بريدن سرهاي شهيدان آمدند، در او رمقي يافتند، «اسماء بن خارجه ي فزاري» كه از داييان وي بود، از او شفاعت كرد و شفاعتش را پذيرفتند، وي او را با خود به كوفه برد و درمانش نمود تا بهبودي يافت و سپس به مدينه بازگشت. [1] .