امام بزرگوار در كنار ياران شهيد بزرگوارش مي ايستد و با چهره ي تابناكش آنها را مي نگرد، آنان را آغشته به خون شهادت و معطر به نسيمهاي از لطف خدا مي بيند و با بزرگ شمردن آنان، در سوگشان مي فرمايد:

«كشتگاني همچون كشتگان پيامبران و خاندان پيامبران». [1] .