از ميان صفحات درخشان فداكاري كه عظمت انسانيّت را در برداشت، «حجاج بن مسروق جعفي» بود. او به ميدان نبرد شتافت و به شدت به جنگ پرداخت تا آنگاه كه با خونهاي پاكش آغشته شد و خوشحال و شادمان از آنچه در فداكاري و جانبازي در راه امام حسين تقديم كرده بود، به سوي حضرت بازگشت و با اين رجز،امام را مخاطب قرار داد:



اليوم القي جدك النبيا

ثم اباك ذا الندي عليا



ذاك الذي نعرفه وصيا

«امروز جد تو، پيامبر را ملاقات مي كنم و سپس پدرت علي صاحب بخشش را آن كه ما او را وصي مي شناسيم».



وي با سربلندي از آنچه در راه ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله فداكاري نموده است، بر آن حضرت وارد مي شود.

امام به وي پاسخ داد: «من نيز در پي تو با آنان ملاقات مي كنم».


وي به ميدان جنگ بازگشت و با شجاعت و پايداري به جنگ پرداخت تا اينكه در دفاع از حق به شهادت رسيد [1] ، يادش با شكوه و جاودانه باد.