پليد ابرص، «شمر بن ذي الجوشن» به همراه گروهي از لشكرش بر ميسره ي ياران امام كه 32 سوار بودند حمله برد، آنان با سختي و شكيبايي به نبرد پرداختند و سنگين ترين تلفات را بر دشمنانشان وارد ساختند و بر هر سمتي از سواران اهل كوفه كه حمله مي كردند، آنان را پراكنده مي نمودند. [1] .