امام، نماز مي خواند، در حالي كه پليد ناپاك، شمر بن ذي الجوشن [1] آن حضرت را زير نظر داشت و شنيد كه آن حضرت در نمازش اين كلام خداي تعالي را مي خواند:

«آنان كه كافر شدند، گمان نكنند اينكه به آنان مهلت مي دهيم براي آنان خير است، بلكه براي اين است كه بيشتر گناهكار شوند و عذابي خوار كننده براي ايشان خواهد بود و خداوند مؤمنان را به آنچه شما بر آن هستيد نخواهد گذاشت تا اينكه پليد را از پاك، جدا سازد» [2] .

شمر، به تمسخر امام پرداخت و با صداي بلند سخن گفت.