گروه بزرگي از افراد سپاه به انگيزه ي طمعهاي ناچيز و به اميد كسب غنيمتي در جنگ به نبرد با امام شتافته بودند كه پس از كشته شدن امام، با فرومايگي به غارت نمودن و تاراج بردن پرداختند و توشه و متاع امام را مورد دستبرد و غارت قرار دادند و به غارت زر و زيور بانوان و آزاد زنان حريم نبوت پرداخته،چيزي از زر و زيور آنان را باقي نگذاشتند. و نيز به غارت كردن آنچه از لباس و جنگ افزار بر امام و شهدا بود، دست زدند، مورخان مي گويند: آنان همه ي جامه هاي حضرت حسين عليه السلام را به تاراج بردند تا آنجا كه آن حضرت را عريان رها كردند كه چيزي بر


او نمانده بود تا بدن شريفش را بپوشاند، اين مطلب را هنگام سخن از شهادت امام، بيان خواهيم كرد.