آنان كساني بودند كه به خاطر طمع و ترس، به نظام، خدمت مي كردند و به دنبال منافعشان بودند، در رفتار و عملكردشان حق را ترجيح نمي دادند و تنها در پي منافع خاص خود تلاش مي نمودند. اين گروه، در اردوگاه ابن زياد فراوان بودند كه پستهاي مهم در سپاه به آنان سپرده شده بود، آنان كساني همچون ابن سعد، حجار بن ابجر، شبث بن ربعي، شمر بن ذي الجوشن، قيس بن اشعث، يزيد بن حارث و ديگران بودند كه معروف را سه طلاقه كرده و در همه ي دورانهاي زندگيشان هيچ كار خيرخواهانه از آنان ديده نشده بود، جز آنچه به مردم زيان مي رسانيده است.