بر صحراي پاك سرزمين كربلا، نيروهاي خيانتكار با سربازان خداوند و هسته هاي توحيد، درگير شدند، با آنان كه خداوند، سينه هايشان را براي ايمان، گشاده ساخت، آنان نبرد كردند، در حالي كه يقين داشتند بر حق بوده اند... بر عكس دشمنانشان كه گرفتار سرگرداني و پريشان حالي بودند، مي جنگيدند در حالي كه از گمراهي خود و انحرافشان از راه راست با خبر بودند. ما ناگزيريم توقفي كوتاه داشته باشيم تا درباره ي هر يك از اين دو اردوگاه، سخني به ميان آوريم.