«ابن كثير» اشتباه نموده و ادعا كرده است كه مروان، نامه اي به ابن زياد نوشت و او را به عدم تعرض نسبت به حضرت حسين عليه السلام، نصيحت كرده از عاقبت امر، بر حذرش داشته است و نامه اي كه فرستاده، مشابه نامه ي پيشين وليد است با قدري اضافه بر آن كه متن آن چنين است:

«اما بعد: حسين بن علي به سوي تو روي آورده و او حسين فرزند فاطمه است و فاطمه دختر رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله و به خدا! هيچ كس را خداوند سلامت ندهد كه نزد ما از حسين، محبوبتر باشد، مبادا خود را به كاري بكشاني كه نتوان جلويش را گرفت، مردم هم فراموشش نكنند و تا روزگار باقي است، يادش نمايند، والسلام» [1] .


به طور قطع، اين نامه از مروان نيست؛ زيرا وي به هيچ خيري كه به امّت برگردد،نمي انديشيد و در زندگي اش هيچ سودي به مسلمين نرسانده است، به اين امر اضافه مي شود، دشمني وي نسبت به عترت پاك، خصوصاً نسبت به امام حسين عليه السلام؛ زيرا وي همان كسي بوده است كه به حاكم مدينه پيشنهاد كشتن آن حضرت را داد و هنگامي كه خبر كشته شدن امام به وي رسيد، سرور و شادماني خود را آشكار كرد، بنابراين، چگونه ممكن است كه به ابن زياد سفارش كند تا رعايت امام را بكند و از او محافظت نمايد؟