از ديگر عواملي كه امام را به خروج از مكه فراخواند، نامه ي سفيرش «مسلم ابن عقيل» بود كه او را براي سفر به عراق تشويق مي كرد و در آن آمده بود: همه ي اهل كوفه همراه وي هستند و تعداد بيعت كنندگان با وي بيش از هيجده هزار نفر مي باشد....

اينها بعضي از عواملي هستند كه امام را به خروج به سوي عراق، واداشتند و از سست ترين اقوال، اين قول است كه حركت امام از مكه، به وجود فرزند زبير در آن مربوط است؛ زيرا پسر زبير، اهميتي نداشت تا امام به خاطر وي از مكه خارج شود، تنها عواملي كه به آنها اشاره نموديم، مطرح بوده اند، چون مكه بعد از آنكه در معرض حمله لشكريان اموي قرار گرفت، به صورتي درآمده بود كه ديگر براي مركزيت حركتهاي سياسي مناسب نبود.