امام، از «ايران» روي گردان شد؛ زيرا هيچ پشتوانه اي در آن نداشت و دعوت به سوي اهل بيت عليهم السلام هنوز در آن، متبلور نشده بود تنها پس از گذشت مدتي، مركزي براي دعوت علويان شد، يعني هنگامي كه مجموعه ي بزرگي از شيعيان كه زياد، آنانرا به ايران تبعيد كرده بود، به اين سرزمين آمدند و به نشر تشيع در آن پرداختند و داعيان بني عباس، ثمره اي را كه داعيان شيعه در ايران به وجود آورده بود، برداشت كرده ايران را مقري براي خود قرار دادند و از آنجا بود كه قيام بر ضد بني اميه آغاز شد و حكومت و سلطنت آنانرا بر انداخت.