بسياري از افراد، درباره عوامل ناكامي مسلم در قيام خود سؤال مي كنند، با وجود اينكه وي از نيروهاي نظامي برخوردار بود، در حالي كه خصم وي، هيچگونه نيرويي نداشت كه از خود دفاع كند، چه رسد به اينكه قادر باشد وارد عمليات هجومي و جنگي شود، بعضي از آنان، علت آن را در آگاهي اندك مسلم در امور سياسي و ناتواني وي در تسلط بر كارها مي دانند كه وي راه را براي دشمنش باز گذاشت تا بر او چيره گردد...، اين نظريه، ظاهراً نظريه اي سطحي است و هيچگونه نشاني از تحقيق ندارد، بدين جهت كه مبتني بر مطالعه حوادث به صورت عميق و شامل نيست، از مهمترين آنها به نظر ما مطالعه اجتماع كوفه و ناهمگونيهاي مردم آن در رفتار فردي و اجتماعي مي باشد، نيز برنامه ريزيهاي سياسي فرزند زياد كه آنها را براي چيره شدن بر اوضاع به كار گرفت، به اضافه اختياراتي كه از سوي امام به مسلم داده شده بود؛ زيرا اطلاع كامل بر اين امور، عوامل ناكامي انقلاب را براي ما مشخص مي سازد كه اين مطالب درپي خواهد آمد.