امام حسين عليه السلام ابعاد انقلاب را به صورتي عميق و فراگير، مورد مطالعه قرار داد و شيوه هاي آن را با آگاهي و ايمان، برنامه ريزي نمود و تصميم گرفت كه همه توانش را وارد ميدان نبرد كند و همه چيز را در راه رهايي امّت از گرفتاري در سايه حكومت سياهي كه همه خواستهاي امّت را ناديده گرفته بود، فدا كند...

خاورشناس آلماني «ماربين» برنامه ريزي امام حسين عليه السلام براي انقلابش را متوجه گرديده و معتقد شده كه حضرت حسين عليه السلام از نخستين لحظه، پيروزي را انتظار داشت و پيروزي را در برنامه هاي خود مي دانست؛ زيرا حركت حضرت حسين عليه السلام در قيام بر ضد يزيد، آن گونه كه مي گويد، تصميم قلب بزرگي بود كه تسليم شدن بر آن گران آمد و پيروزي شتابزده نيز بر او گران بود، بنابراين، با خانواده و خويشان آن قيام را داشت كه با آن قيام پيروزي در آينده و پس از مرگش به دست مي آورد و به وسيله آن، قضيه فروهشته اي را زنده مي ساخت كه بدون آن، اميد زندگي برايش نبود.


سرور شهيدان، يقين داشت كه حقيقت اسلام، ممكن نبود پيروز گردد مگر به عظمت آنچه از فداكاريها تقديم مي كند، بنابراين، با عزم و ايمان تصميم گرفت برجسته ترين فداكاريها را تقديم كند كه برخي از آنها بدين قرار است.