امام عليه السلام به جهت موقعيّت اجتماعي اش، در برابر امت، به خاطر ظلم و ستمي كه امويان بر آن وارد كرده بودند، مسؤوليت داشت، چه كسي از آن حضرت به حمايت امّت و دور كردن تعدي از آن شايسته تر بود، وي سبط رسول اللَّه صلي الله عليه و آله و ريحانه او بوده و دين، دين جدش و امّت، امّت جدش بوده است، او در درجه نخست، مسؤول سرپرستي امت را داشت.


امام حسين عليه السلام معتقد بود در برابر اين امّت، مسؤوليت دارد و انتخاب سكوت و خاموشي و عدم قيام در برابر حكومت اموي آكنده از ستم و گناه، به هيچ روي در تغيير اوضاع اجتماعي تأثيري نداشته است، لذا آن حضرت عليه السلام بار اين مسؤوليت بزرگ را به دوش كشيد و رسالت خود را با امانت و اخلاص، ادا كرد و جان خود و اهل بيت و يارانش را فدا نمود تا عدالت اسلام و حكم قرآن را به صحنه زندگي بازگرداند.