معاويه، با پريشاني، به سوي مرگ رفت و پيوسته از درد مي ناليد و از


جناياتي كه در ريختن خون مسلمين و غارت اموالشان مرتكب شده بود، اظهار بي تابي مي نمود.

مرگ معاويه، در دمشق در حالي اتفاق افتاد كه از ديدار پسرش كه خلافت را برايش غصب نمود و او را برگردن مسلمين تحميل كرد، محروم بود؛ زيرا يزيد - به گفته مورخان - در زمان مرگ پدرش، مشغول شكار و عربده هاي مستانه و آواز خوانندگان بود.

در اينجا سخن ما درباره «حكومت معاويه و حوادث سهمگين همزمان آن» به پايان مي رسد.