معاويه، تنها به اذيت و آزار مردان شيعه اكتفا ننمود بلكه بانوان را نيز مورد ستم قرارداد و آنهارا سخت به وحشت و هراس گرفتار كرده، به عاملان خود نوشت بعضي از آنان را نزد وي بفرستند كه اين بانوان به سوي وي اعزام گرديدند:

1 - زرقاء بنت عدي.

2 - ام الخير بارقيّه.

3 - سوده بنت عماره.

4 - ام البراء بنت صفوان.

5 - بكاره هلاليه.


6 - اروي بنت حارث.

7 - عكرشه بنت اطرش.

8 - دارميه حجونيه.

معاويه، با توهين و تحقير بسيار با آنان روبه رو شد و در برابر آنها غرور، تكبر و قدرت بر انتقام را آشكار كرد بدون اينكه به ضعف و ناتواني آنان اعتنايي داشته باشد كه شرح آنچه را از تحقير در مجلس وي به آنها رسيده بود، در كتابمان «زندگاني امام حسن عليه السلام» آورده ايم. [1] .