امام حسين عليه السلام هنگام شنيدن خبر كشته شدن عمرو، به شدت متأثر گرديد و يادداشتي براي معاويه فرستاد كه در آن، جنايات وي را برشمرد و ظلم و ستمي كه امّت در روزگار وي متحمل مي شود را متذكر شد. در آن يادداشت، در خصوص عمرو آمده بود:

«آيا تو قاتل عمرو بن حمق، يار رسول اللَّه صلي الله عليه و آله آن عبد صالحي كه عبادت او را نحيف ساخته، بدنش رنجور گشته و رنگش زرد شده بود، نيستي، بعد از آنكه به او امان داده و از عهد و پيمانهاي خدا آنقدر به وي گفته بودي كه اگر به پرنده اي مي گفتي، از بالاي كوه به نزد تو فرود مي آمد، سپس او را با گستاخي بر پروردگار و ناچيز شمردن آن پيمان، به قتل رساندي...» [1] .

معاويه، به عهد و پيماني كه پس از صلح با اين صحابي جليل القدر، بسته بود كه به وي آسيب و گزندي نرساند، بي وفايي كرد.