امام به شدت از ريختن خون مسلمين، خودداري مي كرد و براي ايجاد صلح و آشتي، تلاشها كرد و «عدي بن حاتم، شبث بن ربعي، يزيد بن قيس و زياد بن حفصه را به سوي معاويه فرستاد تا او را به حفظ خون مسلمين دعوت كنند و آخرت را به وي يادآور شوند و او را بر حذر دارند از اينكه به وضعي همچون وضعيت اهل جمل گرفتار شود. ولي فرزند هند، به اين خواسته ها پاسخي نداد و بر گمراهي و تمرّد، اصرار ورزيد و مسؤوليّت قتل عثمان بن عفان را بر عهده امام گذاشت؛ زيرا برخورداري از نيروهاي نظامي و وحدت كلمه آنان و اصرارشان بر خونخواهي عثمان، اورا به عصيان وا داشته بود.

فرستادگان صلح، در مأموريت خود ناكام بازگشتند و براي آنها مشخص گرديد كه معاويه بر جنگ مصمّم است و علاقه اي به صلح ندارد و امام عليه السلام را از اين امر آگاه ساختند و آن حضرت، آماده شدن براي جنگ را آغاز كرد و مردم را به نبرد، فرا خواند.