بازگشت

پس مانده هاي جنگ


جنگ جمل، سنگين ترين خسارتها و عظيم ترين فاجعه ها را در پي داشت كه مسلمين به آنها گرفتار گشتند از جمله آنها اين موارد است:

1 - اين جنگ راه را براي معاويه بازكرد تا با امام به مخالفت برخيزد و به جنگ با آن حضرت اقدام كند؛ زيرا وي شعار اهل جمل را كه خونخواهي عثمان بود، براي خود برگزيد و اگر جنگ جمل نبود، معاويه نمي توانست عصيان و تمرّد در برابر حكومت امام را اعلام نمايد.

2 - جنگ جمل، اختلاف و تفرقه را ميان مسلمين گسترش داد؛ زيرا پيش از آن، روح مودّت و الفت در ميان آنان حاكم بود و پس از آن بود كه دشمني، ميان خاندان عرب به وجود آمد به طوري كه قبايل ربيعه و يمن كه در بصره بودند، عميق ترين دشمني و كينه را نسبت به برادرانشان از ربيعه و قبايل يمن در كوفه پيدا نمودند و خون فرزندانشان را از آنها مطالبه مي كردند، حتي اختلاف و تفرقه


ميان افراد يك خانواده نيز پديده اي نمايان باقي ماند به طوري كه بعضي از فرزندان آن، شيعه علي و بعضي ديگر، پيروان عايشه بودند.

مورخان مي گويند: بصره تا سالها بعد، دوستي نسبت به عثمان را حفظ كرد و علت اينكه امام حسين عليه السلام به سوي بصره حركت نكرد، همين است كه آن منطقه به دوستيش نسبت به عثمان معروف شده بود [1] .

3 - اين جنگ، هيبت نظام را از بين برد و افراد را به خروج بر آن جرئت بخشيد؛ زيرا احزاب سودپرستان تشكيل شد؛ آنان كه هدفي جز تسلّط بر دولت و به دست گرفتن خيرات كشور نداشتند تا آنجا كه جنگ بر سر قدرت، از بارزترين مشخصات آن روزگارشد.

4 - جنگ جمل، باب زد و خورد ميان مسلمين را بازكرد و پيش از آن، مسلمين به سختي از ريختن خون يكديگر پرهيز مي نمودند.

5 - اين جنگ، سبب عقب ماندگي و كندكردن حركت اسلام و جلوگيري از رشد آن گرديد؛ زيرا امام پس از جنگ جمل به مقاومت در برابر تمرّد و عصياني كه معاويه و ديگر طمع جويان در حكومت آغاز كرده بودند، پرداخت كه به سنگين ترين زيانها بر اسلام منجر گرديد.

«ولز» فيلسوف مي گويد: «اسلام نزديك بود همه جهان را فتح نمايد اگر بر سيرت نخستين خود، حركت را ادامه مي داد و اگر از همان آغاز كار، جنگ داخلي از ميان آن بر نمي خاست؛ زيرا هدف عايشه پيش از هر چيزي اين بود كه علي را شكست دهد» [2] .


6 - اين جنگ، حرمت عترت پاك را مورد تعدّي قرار داد كه پيامبر صلي الله عليه و آله آن را مقارن با كتاب خدا شمرده و آن را كشتي نجات و امنيّت بندگان خدا قرار داده بود و از همان روز بود كه شمشيرها در برابر عترت پيامبر صلي الله عليه و آله كشيده شد و ناكسان، ريختن خون آنان را روا داشتند و فرزندانشان را به اسارت بردند و بني اميه در واقعه كربلا، براي پيامبرصلي الله عليه و آله و فرزندانش، حرمتي را رعايت نكردند و همه حرمتها را در برابر آنان، شكستند.

اينها بعضي از پس مانده هاي جنگ جمل بود كه براي مسلمين، در همه دورانهاي تاريخ، سنگين ترين زيانها را به بار آورد.


پاورقي

[1] طبري، تاريخ 244/5.

[2] شيخ المضيرة، ابوهريرة، ص173.