رسول اكرم صلي الله عليه و آله، به نوبه خود، به تربيت سبط و ريحانه خود اقدام فرمود و فيض كرامتها و فضايلش را به او ارزاني داشت و وي را با ارزشها و اصول خويش پرورش داد تا مثالي از آن حضرت باشد.

راويان مي گويند: آن حضرت، وي را بسيار مورد توجه و عنايت خويش قرار مي داد و در بيشتر اوقات اورا به همراه خود داشت و عطر معرفت و پاكي خود را به مشامش مي رساند و كارهاي نيكو و مكارم اخلاقش را براي وي ترسيم مي كرد. و هنگام صباوت، سوره توحيد را به او آموخت [1] .

اتفاق افتاد كه مقداري خرما به عنوان صدقه نزد پيامبر آوردند و حسين


يك دانه از آن خرمارا در دهان گذاشت اما پيامبر صلي الله عليه و آله آن را از دهان وي بيرون آورد و به او گفت: «صدقه براي ما حلال نيست» [2] .

در اينجا حضرت، وي را عادت مي دهد كه از سنين خردسالي، مناعت طبع داشته باشد و آنچه را كه برايش حلال نيست، تناول ننمايد و طبيعي است كه دور كردن كودك از خوردن غذاهاي شبهه آميز يا حرام، برحسب آنچه تحقيقات پزشكي جديد بر آن دلالت دارد، اثر ذاتي خود را در رفتار طفل و رشد قواي ادراكي وي دارد؛ زيرا تناول غذاهاي حرام به وسيله كودك سبب مي شود كه فعاليتهاي رفتاري وي متوقف شود و در دل او سرشتهاي شرورانه همچون سنگدلي، تعدي و حمله تندروانه به ديگران را مي كارد و اسلام با توجهي عميق اين جنبه ها را در نظر داشته و لذا دور كردن كودك از تناول غذاي حرام را لازم دانسته است [3] .

و دور نگهداشتن پيامبر صلي الله عليه و آله سبطش حسين را از خوردن خرماي صدقه - كه براي اهل بيت عليهم السلام جايز نيست - به كارگيري اين شيوه تربيتي شايسته مي باشد... و ما موارد بيشتري از نمونه هاي تربيت پيامبر صلي الله عليه و آله در مورد آن حضرت را ضمن نقل احاديث وارده از پيامبر در مورد وي، بيان خواهيم كرد.