كنيه آن حضرت «ابو عبداللَّه» [1] بود و بسياري از مورخان گفته اند كه وي كنيه اي غير از آن نداشته است [2] و گفته شده: كنيه اش «ابو علي» [3] مي باشد و مردم پس از شهادتش او را «ابو الشهداء و ابو الاحرار» كنيه دادند.

[1] الارشاد، ص198.

[2] الفصول المهمّة، ص170. نور الابصار، ص253.

[3] المناقب 78:4. انساب الاشراف، ج1، ق1.