بعضي از منابع تاريخ و اخبار، به صورتهايي گوناگون، مطالبي را در مورد


نامگذاري حضرت حسين عليه السلام آورده اند كه خالي از تكلّف و ادّعا نمي باشند و آنها عبارتند از:

1 - آنچه هاني بن هاني از علي عليه السلام روايت كرده كه گفت: هنگامي كه حسن به دنيا آمد، رسول خدا صلي الله عليه و آله آمد و فرمود: پسرم را چه نام نهاده ايد؟ گفتم: اورا «حرب» ناميده ام. فرمود: بلكه او «حسن» است. و هنگامي كه حسين متولد شد، فرمود: پسرم را چه ناميده ايد؟ گفتم: او را «حرب» ناميده ام. فرمود: بلكه او «حسين» است و هنگامي كه سومي به دنيا آمد، پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و فرمود: پسرم را چه ناميده ايد؟ گفتم: «حرب». فرمود: بلكه او «محسن» است [1] .

به نظر ما اين روايت صحت ندارد؛ زيرا:

الف - سيرت اهل بيت عليهم السلام بر التزام دقيق به اسلام و عدم دور شدن از هيچيك از احكام آن استوار است و اسلام از ناميدن فرزندان به نامهاي جاهلي كه نشانه عقب ماندگي و انحطاط فكري مي باشد، كراهت دارد. افزون بر اين، اين نام (حرب) اسم علمي است براي جدّ خاندان اموي كه نماينده نيروهاي كينه توز و ستمكار بر ضد اسلام مي باشد، پس امام چگونه فرزندانش را به آن مي ناميده است؟!

ب - اعراض پيامبر صلي الله عليه و آله از نامگذاري سبط اولش به آن نام، موجب مي شد كه امام را از نامگذاري بقيه پسرانش به آن، باز دارد.

ج - «محسن» به اتفاق مورخان در زمان حيات پيامبر صلي الله عليه و آله به دنيا نيامد، بلكه اندكي پس از وفات آن حضرت متولد شد و اين امر مؤكد مي سازد كه


روايت مذكور، ادعايي بيش نيست و صحت ندارد.

2 - «احمد بن حنبل» به سندش از امام علي عليه السلام روايت كرده گفت: هنگامي كه حسن برايم متولد شد، وي را به نام عمويم «حمزه» ناميدم و وقتي كه حسين به دنيا آمد، اورا به نام برادرم «جعفر» نام گذاشتم. پس رسول خدا صلي الله عليه و آله مرا فراخواند و فرمود: «خداوند مرا دستور داده تا نام اين دو را تغيير دهم، پس آن دو را حسن و حسين نامگذاري كن» [2] .

اين روايت نيز در ضعف، همچون روايت قبلي است؛ زيرا نامگذاري سبطين به اين دو نام، بر حسب مشهور، اندكي پس از تولدشان صورت گرفت و هيچ كس به آنچه احمد روايت كرده، نظر نداده است.

3 - طبراني به سندش از امام علي عليه السلام روايت كرده كه فرموده است: «هنگامي كه حسين به دنيا آمد، وي را به نام برادرم جعفر ناميدم، پس رسول خدا مرا فراخواند و به من دستور


داد تا اورا حسين نام گذارم» [3] .

اين روايت در ضعف، با دو روايت قبلي هماننداست؛ زيرا حضرت امير المؤمنين عليه السلام در نامگذاري سبط و ريحانه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله بر آن حضرت پيشي نجست و آن حضرت بود كه - بر حسب آنچه مشهور بر آن است - وي را به اين نام، ناميد و روايات اهل بيت عليهم السلام بر آن اجماع دارند.