پيامبر صلي الله عليه و آله او را «حسين» ناميد همان گونه كه برادرش را «حسن» نام نهاد [1] و مورخان مي گويند كه عرب در جاهليتش اين دو نام را نمي شناختند تا فرزندان خودرا به آنها بنامند بلكه پيامبر صلي الله عليه و آله آنان را به وحيي از آسمان به اين نامها نامگذاري فرمود [2] .

و اين نام شريف، اسم عَلَمي شد براي آن ذات عظيمي كه آگاهي و ايمان را در زمين منفجر ساخت و ياد آن، همه زبانهاي جهان را دربرگرفت و مردم شيفته آن شدند تا آنجا كه نزد آنان شعار مقدسي براي همه نمونه هاي والا شد و شعاري براي هر فداكاري كه بر اساس حق و عدل باشد.