علي بن عيسي اربلي در كتاب شريف كشف الغمه سخنراني و خطبه ي زير را از امام حسين (ع) روايت كرده: «ايها الناس نافسوا في المكارم.

و سارعوا في المغانم.

و لا تحسبوا بمعروف لم تعجلوا.

و اكسبوا الحمد بالنجح، و لا تكتسبوا بالمطل ذما.

فمهما يكن لأحد عند احد صنيعة له رأي انه لا يقوم بشكرها فالله له بمكافاته فانه أجزل عطاءا و اعظم اجرا.

و اعلموا ان حوائج الناس اليكم من نعم الله عليكم فلا تملوا النعم فتحور نقما.

و اعلموا ان المعروف مكسب حمدا و معقب اجرا، فلو رأيتم المعروف رجلا رأيتموه حسنا جميلا تسر الناظرين، و لو رأيتم اللؤم رأيتموه سمجا مشوها تنفر منه القلوب


و تغض دونه الابصار.

ايها الناس من جاد ساد، و من بخل رذل.

و ان اجود الناس من اعطي من لا يرجوه.

و ان أعفي الناس من عفا من قدرة.

و ان أوصل الناس من وصل من قطعه.

و الاصول علي مغارسها بفروعها تسموا، فمن تعجل لأخيه خيرا وجده اذا قدم عليه غدا، و من أراد الله تبارك و تعالي بالصنيعة الي أخيه كافأه بها في وقت حاجته، و صرف عنه من بلاء الدنيا ما هو اكثر منه.

و من نفس كربة مؤمن فرج الله عنه كرب الدنيا و الآخرة، و من احسن أحسن الله اليه، و الله يحب المحسنين.» يعني؛ اي مردم در بزرگواري كردن از يكديگر سبقت گيريد، و در غنيمت هاي زندگي سرعت جوييد، و اكتفا نكنيد به كار خيري كه هنوز به حساب شما نگذارده اند، و با كاميابي براي خود ستايش كسب كنيد و با امروز و فردا كردن نكوهش براي خود تهيه نكنيد. پس هر گاه كسي را نزد ديگري كار نيكي است كه مي بيند سپاس آن را به جاي نيارد (بايد بداند) كه خداوند پاداشش را خواهد داد كه عطايش بيشتر و پاداشش بزرگتر است. و بدانيد كه حاجت مردم (و نياز آنها) به سوي شما از نعمت هاي خداست بر شما پس مبادا از آنها خسته و ملول شويد كه نعمت تبديل به نقمت و عذاب گردد. و بدانيد كه كار خير ستايش را به دنبال دارد و پاداش نيك در پي دارد، و اگر كار نيك را به صورت مردي ببينيد مردي را خواهيد ديد كه خوش صورت و زيبا كه ديدارش بيننده را مسرور گرداند، و اگر پليدي و زشتي را ببينيد به صورت مردي زشت رو و بدقيافه خواهيد ديد كه دلها از آن متنفر و چشمها از آن روي گردان است.

اي مردم هر كسي كه بخشندگي دارد سيادت و آقايي دارد و هر كس كه بخل ورزد به پستي گرايد، و به راستي كه بخشنده ترين مردم كسي است كه عطا كند به كسي كه اميد آن را ندارد.

و با گذشت ترين مردم كسي است كه در جايي كه قدرت بر انتقام دارد گذشت كند، و در پيوند دوستي آن كسي برتر است كه پيوند كند با آنكه پيوندش را بريده، و ريشه هاي غرس شده به شاخه هاي خود بالا مي رود پس هر كس نسبت به برادر خود در كار خيري شتافت آن را در فرداي قيامت كه بر او درآيد خواهد يافت و كسي كه در كار خيري كه نسبت به برادرش انجام دهد خدا را در نظر گيرد خداي تعالي در هنگام نياز پاداش


دهد و از بلاي دنيا آنچه را بيشتر است از او دور گرداند.

و كسي كه اندوهي را از مؤمني دور سازد خداوند اندوه هاي دنيا و آخرت را از او دور سازد. و هر كس نيكي كند خدا به او نيكي كند و خداوند نيكوكاران را دوست دارد.