در اينجا بد نيست قبل از ادامه ي تاريخ كربلا يعني حركت امام حسين (ع) از مكه به سوي


عراق اين مطلب را هم تحليل كرده و ببينيم چه شد كه پسر زياد توانست در كوفه اين گونه خفقان شديد و حكومت پليسي ايجاد كند، و اين انقلاب ريشه دار و عظيم را كه در يك روز حدود سي هزار نفر را به طرفداري مسلم بن عقيل در كوفه بسيج كرد سركوب كند؛ و رهبر انقلاب، يعني مسلم بن عقيل، و همچنين بانفوذترين مرد كوفه از نظر اجتماعي و سياسي، يعني هاني بن عروة، را دستگير كرده و گردن بزند؛ و به دنبال آن اين گروه عظيم و سرشناس را به زندان افكند، و كارهاي ديگر از اين قبيل انجام دهد.

پيدا كردن اسباب و علل اين حاكميت و قدرت، گذشته از اينكه عقده اي را كه قرنها در دل هر خواننده و شنونده اي پديد آمده مي گشايد، راهگشاي بسياري از مطالب تاريخي ديگر نيز خواهد بود؛ و احيانا مدركي هم براي دفاع از اهل كوفه كه متهم به بي وفايي شده اند پيدا خواهد شد. البته در صورتي كه اين اتهام واقعيت نداشته باشد، و مدرك بي وفايي آنها مستند به روايات معتبر ديگري نباشد.

به هر صورت در اينجا ما دلايل و اسبابي را از روي تواريخ و كتابها پيدا كرده ايم كه در ذيل از نظر شما مي گذرانيم.