حضرت خديجه جدّه امام حسين (ع) و همسر گرانقدر پيامبر (ص) زني پاكدامن وشرافتمند بود كه ثروت زيادي داشت. و در امر تجارت فعاليّت مي كرد. وي در جاهليّت لقب «طاهره» داشت. [1] چون از راستگويي، امانت داري و مكارم اخلاق رسول خدا (ص) مطّلع گرديد، نزد حضرت (ص) رفت و پيشنهاد همكاري با وي را مطرح نمود و پيامبر (ص) نيز آن را پذيرفت.

او نخستين زني است كه به پيامبر (ص) ايمان آورد [2] و همه فرزندان پيامبر (ص) به جز ابراهيم از او مي باشند و نسل حضرتش از وي گسترش يافته است.

پيامبر (ص) درباره او فرمود:

«فُضِّلَتْ خَديجةُ عَلي نِسأِ اُمَّتي كَما فُضِّلَتْ مريمُ علي نسأ العالمين» [3] .

خديجه بر زنان امّت من برتري يافت چنانكه مريم (ع) بر زنان عالميان برتري يافت.

البته بايد يادآوري كرد كه اين روايت با فضيلت و برتري فاطمه زهرا (س) بر زنان عالميان منافات ندارد. زيرا در اينجا مراد زنان عالميان غير از فاطمه (س) است و فاطمه از اهل بيت (ع) مي باشد. و پيامبر (ص) درباره آنان فرمود: «لا يُقاس بنا (اهل بيت) اَحَدٌ» [4] ؛ احدي قابل قياس با اهل بيت نمي باشد.

و عبدالله بن مسعود از پيامبر (ص) چنين نقل مي كند: «خداي متعال از روزها چهار روز را برگزيد و از ماه ها چهار ماه را و از زنان چهار تن را... آن چهار تن عبارتند از: مريم دختر عمران؛ و خديجه دختر خويلد؛ و آسيه زن فرعون؛ و فاطمه دختر محمد (ص).»

حضرت خديجه نزد پيامبر (ص) از احترام خاصّي برخوردار بود. وقتي علّت آن را عايشه سؤال كرد، حضرت (ص) فرمود: «لَقَدْ امَنَتْ بي اِذْ كَفَرَ قَومُك؛ هنگامي كه قوم تو كافربودند، وي به من ايمان آورد.» [5] همچنين عايشه مي گويد: «لا غرّتُ عَلي امرأة من نسائه اَشدُّ من غيرتي علي خديجه و ذلِكَ مِنْ كثرة ما كان يذكرها [6] ؛ به هيچ يك از زنان پيامبر (ص) حساسيّت من به اندازه حساسيتم نسبت به خديجه نبود و اين امر به خاطر اين بود كه پيامبر (ص) از او بسيار ياد مي نمود.»

خديجه فداكارترين زن تاريخ اسلام است كه با تمام هستي در روزهاي نخست كه اسلام شديداً نياز به كمك داشت، به ياري اسلام شتافت و اساساً مورخان يكي از عوامل گسترش اسلام را ثروت حضرت خديجه مي دانند. وجود او و حضرت ابوطالب براي مكتب اسلام آنقدر اهميت داشت كه سال دهم بعثت از طرف پيامبر (ص) (سال وفات اين دو بزرگوار) عام الحزن لقب گرفت. [7] .

شرف ديگر براي حضرت خديجه،اين است كه وي مادر فاطمه زهرا (س) برترين زنان عالميان مي باشد. و اُمّ الائمة در دامن او تربيت يافته است.