با آغاز سلطنت يزيد، علاوه بر بدعت ها و مفاسد قبلي و از بين رفتن موانع قيام، امام


حسين عليه السلام در شرايط خاصي قرار گرفت: از طرفي مجبور شده بود با يك فرد فاسد بي بند و بار به عنوان خليفه پيغمبر، بيعت كند، و از طرفي فساد در دستگاه اموي، به اوج رسيده و نظام ارزشي جامعه را مبدل ساخته و آنها را به سنت ها و باورهاي جاهلي نزديك كرده بود. و از طرف ديگر عده اي از مردم عراق براي بيعت با حضرت عليه السلام اعلام آمادگي كرده بودند. لذا امام حسين عليه السلام موضع جديدي اتخاذ نمود و با تمام هستي عليه خاندان فاسد اموي قيام كرد.

امام حسين عليه السلام در پاسخ مروان كه از او براي يزيد بيعت مي خواست فرمود:

«علي الاسلام السلام اذ قد بليت الامة براع مثل يزيد... و قد سمعت جدي رسول الله صلي الله عليه و آله يقول: الخلافة محرمة علي آل ابي سفيان...» [1] .

با اسلام بايد وداع نمود زيرا امت گرفتار رهبري مانند يزيد شده است... و از جدم رسول خدا صلي الله عليه و آله شنيدم كه فرمود: خلافت بر آل ابوسفيان حرام است.

امام حسين عليه السلام علاوه بر بدعت ها و انحراف هاي عصر معاويه، با بدعت بسيار بزرگي روبه رو بود و آن حكومت فرد فاسق و فاجري مثل يزيد بود كه به هيچ وجه صلاحيت و شايستگي براي خلافت اسلامي نداشت؛ او علنا شراب مي خورد و ميمون بازي و سگ بازي مي كرد و با سوگلي هاي خود مشغول عيش و نوش بود. امام عليه السلام در پاسخ مروان اولين انگيزه مبارزه و مخالفت خويش را عدم شايستگي يزيد اعلام فرمود و هنگام حركت از مدينه، در وصيتنامه ي خويش به مهمترين علت قيام خود كه همانا امر به معروف و نهي از منكر و مبارزه با مفاسد وسيع و نابساماني هاي فراوان اجتماعي و ديني بود تصريح فرمود:

«اريد ان امر بالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيرة جدي و ابي علي بن ابي طالب» [2] .


براي امر به معروف و نهي از منكر قيام كردم و به راه و رسم جدم و پدرم علي بن ابي طالب عليه السلام حركت مي كنم.

امام حسين عليه السلام در يكي از منازل بين راه در مورد اهداف قيام خود فرمود:

«اي مردم! پيامبر خدا فرمود: هر مسلماني با سلطاني زورگو مواجه گردد كه حرام خدا را حلال نموده پيمان الهي را درهم شكند، با قانون پيامبر مخالفت كند، در ميان بندگان خدا راه گناه و معصيت و عدوان و دشمني را تزويج نمايد. ولي او در مقابل چنين سلطاني، با عمل و يا با گفتار اظهار مخالفت ننمايد بر خداوند است كه اين فرد را به محل همان طغيانگر در آتش جهنم داخل كند.

اي مردم! آگاه باشيد اينان (بني اميه) اطاعت خدا را ترك و پيروي از شيطان را بر خود فرض نموده اند فساد را ترويج و حدود الهي را تعطيل نموده و حلال و حرام خداوند را تغيير داده اند و من به هدايت و رهبري جامعه مسلمانان و قيام بر ضد اين همه فساد و مفسدين كه دين جدم را تغيير داده اند از ديگران شايسته ترم.» [3] .

بنابراين «نجات اسلام» هدف غايي امام حسين عليه السلام از نهضت خونبار سال 61 هجري بود كه اگر قيام آن حضرت نبود بني اميه نام اسلام و مسلمانان را مي سوزاندند. درود خدا و بندگان صالح خدا به ارواح شهداي كربلا به ويژه سالار شهيدان حسين بن علي عليه السلام باد.