در اواخر عمر معاويه جامعه اسلامي از نظر سياسي به بدترين وضع خود رسيده بود و اگر قيام اصلاحگر امام حسين عليه السلام نبود خطر نابودي دين به دست آن حكام فاسق امري اجتناب ناپذير بود. قبلا در اين زمينه سخن گفتيم. در اينجا تنها به يكي از سخنان ولي زمان حسين بن علي عليه السلام دراين زمينه اشاره مي كنيم. امام حسين عليه السلام هنگام حركت از منزل «بيضه» فرمود:

«... ان هولاء قد لزموا طاعة الشيطان و تركوا طاعة الرحمن و اظهروا الفساد و عطلوا الحدود و استأثروا بالفيي ء و احلوا حرام الله و حرموا حلاله» [1] .

مردم آگاه باشيد! اينان (بني اميه) اطاعت خدا را ترك و پيروي از شيطان را بر خود فرض نموده اند؛ فساد را ترويج و حدود الهي را تعطيل نموده و في ء را به خود اختصاص داده اند؛ حلال و حرام و اوامر و نواهي خداوند را تغيير داده اند...

با توجه به اينكه ائمه عليهم السلام در تبيين جريانات اجتماعي و سياسي، حقيقت را بدون كم و زياد بيان داشته اند،اين سخن امام حسين عليه السلام نشان دهنده اوج تباهي و فساد حكام اموي مي باشد.

به هر حال در عصر يزيد تباهي و فساد دستگاه سياسي به جايي رسيد كه در ظرف سه سال حاكميت يزيد بزرگ ترين جنايات تاريخ تحقق يافت. معنويت رنگ باخت و گرايش به دنيا و هواپرستي رايج گشت.