همان طور كه بيان شد عثمان در قدرت دادن به امويان در دو جنبه ي سياسي و اقتصادي به طرز عجيبي اقدام كرد. عثمان به ويژه به معاويه عنايت خاصي داشت. عجيب اين است كه خليفه دوم نيز به معاويه توجه ويژه اي داشت. و در مقابل تشريفاتي كه وي برخلاف سيره شيخين در شام برپا كرده بود بر او خورده نگرفت بلكه او را در سياست هايش خود مختاري داد. اما نسبت به كارگزاران ديگر بسيار خشن بود. [1] .

چنانكه وقتي ابوهريره (حاكم بحرين) اسب هايي به قيمت هزار و ششصد دينار خريده بود او را احضار كرد و به او شلاق زد و اموال را به بيت المال برگرداند. [2] .

در مورد بخشش هاي مالي عثمان به بني اميه قبلا در بحث بدعت هاي خليفه سوم مطالبي مطرح كرديم. آنچه مسلم است اين است كه امويان در خلافت عثمان از قدرت سياسي خود براي به دست آوردن قدرت اقتصادي سوء استفاده هاي زيادي كردند و قطب هاي اقتصادي عصر خود شدند. و پس از كشته شدن عثمان با بهره گيري از همين اموال به يغما رفته بيت المال بود كه توانستند در مقابل لشكر عراق به رهبري علي عليه السلام بايستند و مانع اصلاحات آن حضرت شوند. و امام حسن عليه السلام را به صلح وادارند و حكومت را به دست گيرند.