عثمان بسياري از سنن پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و نصوص قرآن كريم را رها كرد، و به اجتهادات خود و دستورات كعب الاحبار يهودي عمل نمود. مسعودي در اين باره مي نويسد:«روزي ابوذر در محل جلوس عثمان رفت. عثمان براي حاضران در جلسه اين مسأله را طرح كرد: به نظر شما اگر كسي زكات مالش را پرداخت كند وظيفه ديگري براي او هست؟ كعب الاخبار گفت: نه، اي اميرالمؤمنين (وظيفه اي جز پرداخت زكات برايش نيست). ابوذر به سينه «كعب» كوبيد و فرياد كشيد اي يهودي زاده دروغ مي گويي.» و بعد اين آيه را خواند كه: «نيكي اين نيست كمه رو به سوي شرق و غرب (براي نماز) بگردانيد بلكه نيكوكار كسي است كه به خداي يگانه ايمان آورد و به دوران آخرت و فرشتگان و كتاب آسماني و پيامبران معتقد باشد و مال را به خويشاوندان و يتيمان و بيچارگان و در راه ماندگان و گدايان بدهد و در آزادي بردگان صرف كند...» [1] .

بعد عثمان گفت: «آيا اشكالي دارد كه مبلغي از بيت المال مسلمانان را خرج كارهاي خودمان كنيم يا به شما بپردازيم؟» باز كعب الاحبار جواب داد خير! ابوذر چوب دستي خود را بلند كرده بر سينه ي كعب الاحبار فشرد و گفت: يهودي زاده! چه عاملي باعث شده اينطورر گستاخانه درباره دين ما اظهار نظر كني؟ عثمان به ابوذر تشر زد كه چقدر مرا اذيت مي كني برو به جايي كه تو را نبينم». و ابوذر به خاطر نابساماني هاي فراواني كه مي ديده همواره معترض بود. لذا بعد از اين كلام عثمان به شام هجرت كرد. [2] .